Doğumsal Brakial Pleksus

Doğumsal brakial pleksus yaralanması (DBPY), doğum sırasında bebeğin omuz bölgesinin doğum kanalından geçerken sıkışması sonucu oluşan bir sinir yaralanmasıdır. Bu durum, brakial pleksus adı verilen omuz ve koldaki sinir demetlerinin hasar görmesiyle karakterizedir.

Doğum sırasında bebeğin omuz bölgesi, doğum kanalının dar veya zorlayıcı bir şekilde geçilmesi nedeniyle sıkışabilir. Bu durumda, brakial pleksusun sinirleri gerilebilir, yırtılabilir veya kopabilir. Doğumsal brakial pleksus yaralanması genellikle doğum sırasında bebeğin omuzunun anne pelvisine sıkışması (omuz distosi) durumunda meydana gelir. Bu durum özellikle bebeğin büyük bir boyuta sahip olması, doğumun zorlayıcı olması veya annenin pelvis yapısının uyumsuzluğu gibi durumlarda daha sık görülür.

Doğumsal brakial pleksus yaralanmasının şiddeti ve tipi, sıkışmanın derecesine, doğum prosedürüne ve bebeğin boyutuna bağlıdır. Hafif vakalarda, sinirlerde sadece hafif gerilme veya stres olabilirken, daha ciddi vakalarda sinirlerin yırtılması veya kopması gibi durumlar söz konusu olabilir.

Doğumsal brakial pleksus yaralanması genellikle doğum sonrası dönemde fark edilir. Bebeğin bir kolunu diğerine göre kullanmaması, kolun sıkıştığı tarafta güçsüzlük veya kas atrofisi, bebeğin bir kolunu yukarı kaldırmada güçlük çekmesi gibi belirtiler görülebilir.

Fizyoterapide Doğumsal Brakial Pleksus

Tedavi genellikle doğumsal brakial pleksus yaralanmasının şiddeti ve tipine bağlıdır. Hafif vakalarda, fizyoterapi ve egzersizler yeterli olabilirken, daha ciddi vakalarda cerrahi müdahale gerekebilir. Tedavinin amacı, sinirlerin iyileşmesini ve bebeğin normal fonksiyonlarını geri kazanmasını sağlamaktır. Tedaviye erken başlanması, genellikle daha iyi sonuçlarla ilişkilendirilir.

Doğumsal brakial pleksus yaralanması (DBPY) için fizyoterapi, önemli bir tedavi yöntemidir. Fizyoterapi, bebeğin kol ve omuzlarının hareketliliğini, gücünü ve esnekliğini artırmaya yardımcı olur.

* Hareketlilik Egzersizleri: Fizyoterapistler, bebeğin kol ve omuz hareketliliğini artırmak için özel olarak tasarlanmış egzersiz programları geliştirirler. Bu egzersizler, bebeğin etkilenen kolunu hareket ettirmeyi ve kaslarını güçlendirmeyi amaçlar.

* Pasif ve Aktif Germe Egzersizleri: Fizyoterapistler, bebeğin etkilenen kolunu pasif olarak (bebeğin kendisi hareket ettirmeden) ve aktif olarak (bebeğin kendi kas gücüyle hareket ettirerek) germe egzersizleri yapmasını sağlarlar. Bu egzersizler, kasların esnekliğini artırarak hareket açıklığını geliştirmeye yardımcı olur.

* Proprioseptif Neuromusküler Facilitation (PNF) Teknikleri: PNF teknikleri, kasların koordinasyonunu ve gücünü artırmak için kullanılır. Fizyoterapistler, bebeğin etkilenen kolunu destekleyerek PNF tekniklerini uygularlar, böylece kasların daha etkin bir şekilde çalışmasını sağlarlar.

* Kontraktürlerin Önlenmesi ve Tedavisi: Fizyoterapistler, bebeğin etkilenen kolunda kas kontraktürlerinin (kas sıkışması veya kısalması) gelişmesini önlemek veya tedavi etmek için özel teknikler kullanırlar. Bu teknikler arasında yumuşak doku manipülasyonu, masaj ve uzun süreli germe egzersizleri bulunabilir.

* Anne-Bebek Etkileşimi ve Pozisyonlama: Fizyoterapistler, anne-bebek etkileşimini teşvik etmek ve bebeğin doğru pozisyonlarını teşvik etmek için önerilerde bulunabilirler. Bu, bebeğin etkilenen kolunu daha fazla kullanmasını teşvik edebilir ve fizyoterapinin etkinliğini artırabilir.